محمد صدیقی مهر

محمد صدیقی مهر در گفت‌وگو با ایران‌تئاتر بیان کرد

ایفای شش نقش متفاوت در یک نمایش کار هیجان انگیزی است

ایران‌تئاتر: بانوی آواره خوان بر اساس نمایشنامه‌ای از وجدی معووض در ارتباط با جنگ، برادرکشی، خشم و عشقی سرکش به انسان و انسانیت و روایت تلاش های خواهر و برادری در یک سفر اودیسه‌وار برای کشف حقیقت زندگی مادرشان روی صحنه رفته است .

کار اخیر علیرضا کوشک جلالی اثری درباره جنایت و تجاوز به حقوق مردم مظلوم چهار گوشه دنیا در قالبی دراماتیک و تراژدی است. محمد صدیقی مهر بازیگر باتجربه و نقش پذیر تئاتر که در کارنامه کاریش انواع و اقسام ژانرهای تئاتری از قبیل تئاتر سنتی ایرانی و تئاتر اقتباس غربی دیده می شود؛ در یک چالش دلپذیر در قالب شش شخصیت متفاوت به بازی می پردازد. از کارهای مهم کارنامه کاری او می توان به نمایش‌ها و فیلم های طپانچه خانم، دردسر بزرگ اقای مدیر، یک زندگی بهتر، بیرون پشت در، بیوه های غمگین سالار جنگ، همه دزدها که دزد نیستند، بر پهنه دریا و سرزمین کهن اشاره کرد.محمد صدیقی‌مهر همچنین موفق به دریافت جایزه بازیگری جشنواره دانشجویی سال ۸۵ برای نمایش بر پهنه دریا و جایزه بازیگری جشنواره تجربه سال ۱۳۹۰ برای نمایش لطف شما همیشه شامل حال ما بوده شده است. با محمد صدیقی مهر در باره بازیش در این نمایش گفت وگویی انجام داده ایم.

در کارنامه کاریتان نقش های کلاسیک مثل نمایش لیر شاه و یا ایرانی مثل نمایش طپانچه خانم دیده می شود؛ نحوه انتخاب نقش ها برای شما چگونه است؟

اولین نکته مهم متن اثر است و در وهله بعدی نام و پیشینه کارگردان اثر. کار در یک نمایش در یک پروسه چند ماهه است و بازیگر باید بتواند با سنجش پیشنهاد، انتخاب درستی داشته باشد و در این پروسه طولانی بتواند با گروه تفاهم داشته باشد. برای من اصلا ژانر کار پیشنهادی ملاک اصلی انتخاب نیست و اگر در یک نمایش شخصی پردازی درست انجام شده باشد بازیگر مجال ارائه بازی مناسب را پیدا می کند. در کارنامه بازیگریم کار کمدی موزیکالی مثل سرآشپز  هم وجود دارد.

علیرضا کوشک جلالی در دو دهه اخیر یکی از اثر گذارترین کارگردان های تئاتر با توجه به جنس کاریش است. همکاری با او چه ویژگی های برای شما دارد؟

اغلب بازیگران بهترین بازیشان را در کارهای علیرضا کوشک جلالی ارائه می کنند. علی رغم احترامی که برای تمامی کارگردان هایی که با آنها همکاری داشته ام، علیرضا کوشک جلالی در مرتبه دیگری قرار دارد و همکاری با ایشان بسیار لذت بخش است. نوع هدایت بازیگران توسط کوشک جلالی به شیوه ای است که اعتماد به نفس را در بازیگر به وجود می آورد و من با اطمینان هدایت و آموزه های ایشان را در بازیم مورد استفاده قرار می دهم. به طور روال در سایر کارها بازیگر خودش نقش را در تمرینات پیدا می کنند و کارگردان بازیش را روتوش و اصلاح می کند؛ اما کوشک جلالی شیوه خاص خودش را به کار می گیرد.

در دو سه کار آخر علیرضا کوشک جلالی او به سراغ استفاده از آثار نویسندگان به روز و مطرحی نظیر وجدی معووض رفته است. این رویکرد را چگونه ارزیابی می کنید؟

نکته حائز اهمیتی است و کوشک جلالی به سراغ آثاری از نویسندگان مطرح و آوانگارد و پیشرو می رود و این برای مخاطب هم جذاب است. این افراد نویسندگان متفکری هستند که سوالات زیادی درباره هستی و فلسفه زندگی دارند. چندی قبل متنی از وجدی معووض با نام تشنگان خواندم و او درباره خلقت سوال اساسی مطرح کرده بود و خیلی از چیزها را زیر سوال برده است.

شما در این نمایش نقش شش شخصیت را بازی می کنید. آیا بازی در نمایشی که در تایم اجرا باید مدام در قالب های مختلف در رفت و آمد باشید کار دشواری نیست؟

اتفاق جذاب و هیجان انگیزی است و بازیگر موقعی که قرار است در یک نمایش چند نقش را بازی کند این حس در درونش به وجود می آید که در چند نمایش مختلف حضور داشته است و چالش متفاوتی را برای بازیگر به وجود می آورد. در این نمایش با کمترین المان و نشانه ممکن من باید خیلی سریع نقش دیگری را بازی کنم.

به نظر می رسد انجام چنین کاری باید دشوار و سخت باشد؟

همینطور است و به تمرکز زیادی نیاز دارد و در تمرینات زیاد و پیوسته این که من بازیگر می توانم چنین کاری را انجام بدهم به وجود می‌آید تا بتوانم خیلی سریع در قالب شخصیت دیگری قرار بگیرم.  

آیا علیرضا کوشک جلالی برای بازیگر آزادی عمل زیادی قائل است؟

کوشک جلالی کارگردان دمکرات و نظر پذیری است و در تمرینات برای اظهار نظر بازیگران احترام قائل است.

نکته مهم درباره این نمایش‌ها این است که بازیگرانی که چند نقش را بازی می کنند؛ بتوانند برای مخاطب قابل باور باشند.  چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟

این نکته بسیار مهمی است و اگر تماشاگر این مسئله را باور نکند با کلیت نمایش هم نمی تواند ارتباط درستی برقرار کند.

در این نمایش جدا از این که شما که چند نقش را بازی می کنید؛ فرناز رهنما و سام کبود دوند هم چند نقش را بازی می کنند. در تمرینات برای رسیدن به هماهنگی به چه شیوه ای تمرین می کنید؟

مهم ترین بحث درباره پرسش شما وجود تعامل بین بازیگران است. کل تمرینات در یک جو کاملا دوستانه انجام شد و هیچ تنشی هم وجود نداشت. بازیگران خیلی راحت در تمرینات درباره مهندسی نقش‌هایشان نظراتشان را با یکدیگر به اشتراک در می آوردند و همه به این اتحاد رسیده بودند که باید این کار دشوار را به بهترین شکل ممکن انجام بدهند. کافی بود اگر بازیگری می خواست ساز خودش را در صحنه کوک کند؛ کل نمایش دچار چالش می شد و اوضاع بر هم می ریخت. شما خیلی از نمایش ها را که می روید و نگاه می کنید و از آن لذت نمی برید این نوع چالش ها را داشته و نمایش دچار خلل شده است.

در ساختار تکنیکی نمایش از هنرت عزیه هم استفاده های درستی انجام شده است. چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟

بله، یک استفاده هوشمندانه از تعزیه در ساختار اجرای نمایش وجود دارد و نمایش بانوی آوازه خوان بر اساس المان ایرانی و ساختار روایی برشتی است و نمایش در این حوزه یک اثر آکادمیک قابل ارزیابی و دیدنش برای کسانی که که می خواهند روی این مسائل کار تحقیقی انجام بدهند؛ منبع مناسب وخوبی برای رجوع کردن است.

برای علاقمندان بازیگری هم می تواند نکات زیادی را در پی داشته باشد؟

بله، بازی ها ی نمایش تطابق کامل با شیوه برشتی ندارد و نمی شود گفت که بازیگران صرفا روایت گری می کنند و جاهایی لحظات احساسی وجود دارد که مخاطب و بازیگر را هم تحت تاثیر قرار می دهد. در آخر نمایش هم کارگردان برای اینکه احساس حسی تماشاگر با اثر زیاد نباشد این نکته را گوشزد می کند که تو داری یک نمایش را می بینی.

در میان شش نقشی که در  بانوی آوازه خوان بازی کردید؛ به کدامیک دلبستگی بیشتری دارید؟

هر بازیگر در نمایش ما یک نقش ثابت و محوری دارد. علی رغمی که نقش هربرت وکیل نقش محوری من است، اما من حتی کوچکترین نقشم را هم به اندازه هربرت وکیل دوست داشم و برای هر کدام از این نقش‌ها یک نشانه کوچک متمایز کننده قائل شدم.گاهی این نکته ریز در گویش بود و جای دیگر در نوع فیزیک.

گفت  و گو از احمد محمد اسماعیلی

محمد صدیقی مهر

Mohammad Sedighi Meh

محمد صدیقی مهر

فیلم های سینمایی محمد صدیقی مهر – بازیگر

فیلم تعارض

درباره ما

امکانات

ایمیل

email p o ec ed