گیتار ویولن پیانو نمونه هایی از این دست هستند

۱۰ نمونه از بهترین سازهای موسیقی برای مبتدیان

بهترین سازهای موسیقی برای مبتدیان

برای شروع یادگیری نواختن ساز، یکی از دغدغه های مهم همه مبتدیان انتخاب ساز است. با وجود هزاران ساز مختلف انتخاب ساز برای افراد در سنین مختلف به ویژه برای مبتدیان دشوار است. اگر ابتدای راه هستید و نمی توانید ساز مورد علاقه خود را انتخاب کنید، ما در این مقاله ۱۰ نمونه از بهترین و پر طرف دارترین سازهای ایران و جهان را به شما معرفی می کنیم تا با دید بازتر بتوانید به راه یادگیری موسیقی ادامه دهید.

 ۱٫ کیبورد پیانو

هنگام تحقیق در مورد انتخاب و خریداری پیانو برخی افراد پیانو و کیبورد را با یک دیگر مشابه می دانند و همین موضوع باعث از دست رفتن هزینه زیادی می شود. در صورتی که تفاوت زیادی بین اٌرگ یا به اصطلاح کیبورد وجود دارد. پیانو یک نوع آلت موسیقی عالی و مناسب برای یادگیری مبتدیان است، اما باید توجه داشته باشید که یادگیری و تسلط عالی بر آن داشتن همانند بسیاری از سازهای دیگر طولانی خواهد بود و نیاز به تمرین و ممارست زیادی دارد. پیانو در دسته ابزارهای موسیقی صوتی (آکوستیک) قرار می گیرد و به طور کلی به چندین دسته تقسیم می شوند: پیانو گرند و پیانو عمودی. پیانوهای آکوستیک جزء پیانوهای سنتی، بزرگ و گران قیمت قرار می گیرد. با این وجود چند نوع پیانوی دیجیتالی خارق العاده در دسترس هستند که صدا و احساس پیانو را با قیمت بسیار مناسب تر و پایین تر و اندازه کوچک تر ارائه می دهند.

 یکی از انواع دیگر پیانوها، پیانوی گرند است. این پیانو برای سولوهای کلاسیک و موسیقی های به اصطلاح اتاقی و به گونه ای که جمعی از نوازندگان در یک گروه کوچک با هم می نوازند به دلیل صدای قوی تر و نسبتاً بلندتری که دارد، مناسب است. این نوع پیانو در اغلب موارد برای کنسرت های پاپ و جاز استفاده می شود. نوع دیگر پیانو، پیانوی عمودی است. پیانوی عمودی به دلیل اندازه مناسبی که دارد و فضای کمی را اشغال می کند؛ یک پیانوی محبوب برای استفاده و نواختن در منازل شخصی و تمرین خانگی محسوب می شود.

۲٫ گیتار

گیتار یکی از بهترین و محبوب ترین سازهای ایران و جهان است و در دسته سازهای زهی قرار می گیرد و با یک انگشت یا یک پیک نواخته می شود.

یادگیری نواختن گیتار یک انتخاب عالی برای سازهای مبتدی است. گیتار در اندازه ها و سبک های متنوعی متناسب با سن و علاقه نوازنده موجود است. برای شروع یادگیری نواختن گیتار باید توجه داشت که فرد دقیقاً به دنبال چه نوع سبک موسیقی است. به طور کلی گیتارها از نظر حجم صدا به دو دسته کلی گیتار آکوستیک، کلاسیک و گیتار برقی تقسیم می شود. گیتار الکتریک یا گیتار برقی یک نوع گیتار است که صدایی که توسط آن تولید می شود، به واسطه تقویت کننده الکتریکی تشدید می شود یا تغییر می کند. گیتار آکوستیک یک نوع گیتار است که صدای آن فقط توسط بدنه گیتار تقویت می شود. در واقع صدای سیم های گیتار فقط در بدنه چوبی و تو خالی گیتار تولید و تقویت شده و به گوش می رسد. گیتار کلاسیک نیز جزء گیتارهای آکوستیک قرار می گیرد، چون صدای آن هنگام نواختن بدون واسطه و تقویت شدن به گوش می رسد. گیتارهای کلاسیک به دلیل بدنه کوچک تر و وزن سبک تری که دارد، بهترین انتخاب برای مبتدیان خصوصاً در سنین پایین تر است.

۳٫ ویولن

ویولن به دلیل تولید صدای بی نظیر و گوش نواز یکی از محبوب ترین سازهای ایران و جهان محسوب می شود و در دسته سازهای زهی- آرشه ای قرار می گیرد. در واقع ویولن کوچک ترین ساز عضو خانواده ویولن است و برای نواختن روی شانه چپ قرار می گیرد و با دست راست توسط آرشه نواخته می شود. ویولن یکی دیگر از گزینه های محبوب ساز برای یادگیری مبتدیان است. ویولن در اندازه های مختلف از اندازه کامل و بزرگ ۴۴ تا ۱۶۱ در دسترس است و اندازه ۱٫۱۶ برای افراد ۳ ساله مناسب می باشد.

 اهمیت و نقش ساز ویولن در ارکسترهای بزرگ به طور جمعی و حتی به صورت انفرادی به گونه ای پر رنگ است که به عنوان شاه سازها محسوب می شود. تفاوت عمده این ساز با سایر سازها این است که تسلط بر آن نسبت به سازهای دیگر نیاز به تمرین بسیار زیاد و ممارست بیشتری دارد، با این وجود این ساز پر طرفدار یکی از بهترین سازهای جهان برای شروع یادگیری مبتدیان محسوب می شود.

۴٫ ویولن سل (Cello):

ویولن سل یکی از اعضای اصلی ساز ویولن است و صدای آن در منطقه میانی این ساز قرار دارد و در دسته سازهای زهی- آرشه ای قرار می گیرد. هنگام اجرای ویولن سل، این ساز بین دو پای نوازنده قرار می گیرد و توسط میله ای که در انتهای آن تعبیه شده، روی زمین استوار می شود. به دلایل مختلفی که با ساز ویولن شباهت دارد، یک ساز عالی دیگری برای یادگیری مبتدیان است. ویولن سل در اندازه های مختلف از اندازه کامل ۴۴ تا ۱۱۰ موجود است و اندازه ۱۰٫۱ برای مبتدیان ۴ ساله مناسب است. نواختن این ساز، در تک نوازی (سٌلو)، در گروه نوازی از جمله ارکسترهای سمفونیک و ارکسترهای مجلسی بسیار متداول است.

۵٫ کنترباس (Double Bass)

کنترباس بزرگ ترین ساز آرشه ای است و بم ترین صدا را در بین سازهای آرشه ای تولید می کند. این ساز در دسته سازهای زهی نقش مهمی را در گروه های ارکستری ایفا می کند و یکی از بهترین انتخاب ها برای یادگیری مبتدیان است. با این وجود، برخی از نوازندگان با تجربه عقیده دارند که اندازه بزرگ کنترباس برای افراد مبتدی در سنین پایین مناسب نیست. این ساز نیز در اندازه های مختلف از اندازه کامل ۴۴ تا ۱۶۱ موجود است. اندازه ۱٫۱۶ کنترباس برای کودکان ۵ سال به بالا مناسب است.

این سایز نیز، مشابه با ویولون و ویولنسل است و افراد مبتدی نیز می توانند در مدت زمان کمی صدای خوبی را با کنترباس تولید کنند و بنوازند. نوازنده ساز کنترباس در بسیاری از ارکسترها و گروه های موسیقی نقش مهمی را ایفا می کند و بدین وسیله می توانید در اجرای ارکسترها و برنامه های بزرگ شانس حضور داشته باشید.

۶٫ Saxopho e (ساکسیفون)

ساکسیفون یکی از سازهای بادی است که با متریالی از جنس برنج ساخته می شود. ساکسیفون به طور کلی دارای چندین نوع ساکسوفون سوپرانو، ساکسوفون آلتو و ساکسوفون تنور است و تفاوت آن‌ها در دامنه صداییِ آن ها می باشد. یک ساز بسیار عالی برای مبتدیان است. ساکسیفون نیز در انواع و اندازه های مختلف موجود است و انتخاب و نواختن ساکسیفون آلتو مناسب ترین ساز برای مبتدیان است. بسیاری از نوازندگان و هنر آموزهای ساکسیفونیست با انتخاب تکنیک انگشت گذاری، خیلی سریع و در مدت زمان کم صدای خوبی تولید می کنند.

بسیاری از اساتید حرفه ای و نوازندگان ساکسیفون، انتخاب و یادگیری ساکسیفون را برای مراحل ابتدایی، نوا جی ساکس (Nuvo jSax) را پیشنهاد می دهند. این نوع ساز یک ساکسیفون کاملاً پلاستیکی، سبک و مینیاتوری است که در انواع رنگ های سرگرم کننده و زیبا نیز موجود است.

۷٫ فلوت (Flu e)

فلوت یک آلت موسیقی بادی- چوبی بدون زبانه است. این ساز جزء قدیمی ترین سازهای موسیقی بشر محسوب می شود. فلوت یک ابزار عالی برای مبتدیان است و یکی از محبوب ترین سازها مخصوصاً برای فراگیران و هنر آموزان سن مدرسه است. فلوت یک ساز کوچک و جمع و جور است و یادگیری آن هم آسان است. فلوت یکی از سازهای ارزان قیمت در گروه های ارکستر محسوب می شود و نواختن آن در گروه های ارکستری، به نوازنده این فرصت را می دهد که تا با پیشرفت و نواختن نوازندگان دیگر، به خوبی بتواند پیشرفت کند و بنوازد. برای شروع یادگیری نواختن فلوت، انتخاب فلوت Nuvo را به مبتدیان پیشنهاد می شود. این نوع فلوت، یک فلوت سبک وزن و کاملاً پلاستیکی است که در دو نوع، یک سر منحنی و یک سر مستقیم و در انواع رنگ های زیبا و مناسب برای کودکان وجود دارد.

۸٫ کلارینت (Cla i e )

کلارینت سومین ساز در خانواده سازهای بادی چوبی است. در دست گرفتن و نواختن این ساز به دلیل وزن سبک و مناسبی که دارد، یک ساز عالی برای یادگیری مبتدیان است. این ساز در بین گروه های موسیقی و نوازندگان سازهای دیگر، یک ساز محبوب به دلیل ساز بم خوان در گروه های ارکستری محسوب می شود. کلارینت چندین نوع مختلف دارد و برای شروع یادگیری کلارینت برای مبتدیان جوان، انتخاب نوار کلارینئو، کلارینت سبک و پلاستیکی که در رنگ های متنوع و زیبا وجود دارد، توصیه می شود.

۹٫ ترومپت (T umpe )

یکی از بهترین سازهای برنجی که برای انتخاب یادگیری ساز بسیار مناسب است، شیپور یا ترومپت است. در ابتدا برخی افراد ترومپت و ساکسیفون را با هم مشابه می دانستند با وجود این که جنس این دو ساز با یک دیگر متفاوت است. بلند کردن و در دست گرفتن ساز ترومپت برای مبتدیان آسان است. نوازندگان با یادگیری ساز شیپور (ترومپت) می توانند از طریق مهارت هایی که روی نواختن شیپور می آموزند، همراه با سازهای دیگر خانواده برنجی مانند ساکسیفون استفاده کنند. به طور کلی ترومپت دارای چندین نوع ترومپت A و B و C است و برای مبتدیان و نوازندگان مبتدی، انتخاب شیپور نوع T umpe ، B بسیار مناسب است. این نوع شیپور، یک شیپور کاملاً کاربردی، کاملاً سبک و پلاستیکی بوده و در انواع رنگ های سرگرم کننده که مورد علاقه کودکان است، در دسترس می باشد. وجود این ساز در موسیقی های پاپ و جاز در اکثر موارد احساس می شود.

۱۰٫ درامز (D ums)

درامز یک آلت موسیقی شامل چندین طبل و یک پدال است و جزء سازهای کوبه ای سرگرم کننده و پر طرفدار در ایران محسوب می شود… درامز یک نوع طبل های بزرگ و بلند هستند. نواختن درامز بسیار سرگرم کننده و برای هماهنگی با سازهای دیگر بسیار مناسب است به گونه ای که در اجرای سایر سبک های موسیقی از جمله پاپ، راک و جاز از آن استفاده می شود. درامز نیز چندین نوع مختلف دارد که انتخاب درام کیت، یک انتخاب مناسب برای نوازندگان مبتدی و جوان است، اما لازم است مطمئن شوید که اندازه کیت خیلی بزرگ نباشد و نواختن آن برای مبتدیان راحت و آسان باشد.

بدون موسیقی زندگی خالی از احساس و آرامش است و در دنیای پر از استرس امروزی که با دنیای پیچیده کامپیوتر عجین شده تنها مأنوس انسانها موسیقی است. سازهای زهی یا همان سازهای سیمی درتنوع زیادی دارند. در این بخش از آموزش های کاربردی موسیقی تصمیم داریم تا شما را با انواع سازهای سیمی آشنا نماییم. پس اگر شما هم تمایل به آشنایی با این سازها دارید پیشنهاد می کنیم مطالعه این پست را از دست ندهید.

مقدمه:

تمامی موسیقی ها از نظر ساختار به ۵ گروه کلی تقسیم بندی می شوند که عبارتند از سازهای زهی، سازهای بادی، سازهای کوبه‌ای، سازهای صفحه‌کلیددار، سازهای الکترونیکی. سازهی زهی از جمله سازهایی هستند که در ساختار آنها سیم یا زه به کار رفته باشد و تولید صوت در آنها توسط سیم ( زه ) صورت می گیرد مانند سازهای تار، دوتار، سه تار، تنبور، باغلاما، سنتور، کمانچه، گیتار، ویولن، دیوان، بربط، قانون و … . در ادامه با انواع سازهای زهی بیشتر آشنا می شوید.

کلیپی ببینید از ساز گوسلی (Gusli) قدیمی ترین ساز زهی:

اگر دوست دارید بدانید که ۱۰ تا از سخت ترین سازهای موسیقی از لحاظ یادگیری کدامند؟ روی همین لینک کلیک نمایید.

در این قسمت انواع سازهای زهی را به همراه تصاویر مربوطه شما معرفی می کنیم.

۱) ساز های مضرابی (زهی – زخمه ای) Ta Se a :

سیم به کار رفته در این سازها به وسیله زخمه زدن (کشیدن) با انگشت یا مضراب تولید صوت می کند مانند : تار ، سه تار ، تنبور ، گیتار ، عود ، رباب ، دیوان ، قانون ، تارینه Ta i eh، و … که به آن ساز های زهی زخمه ای می گویند.

سه تار: خیلی از نوازنده ها حرف دلشان را با نوختنساز سه تار بیان می کنند. سه تار یکی از سازهای زهی زخمه ای است که شكل ظاهري آن مانند تار است. با اين تفاوت كه شكم آن يك قسمتی، گلابي شكل و كوچكتر است، سطح رويی كاسه سه تار نيز چوبي است؛ سه تار امروزی چهار سيم دارد. خرك سه تار كوتاهتر از خرك تار بوده و دسته آن نيز از دسته تار نازكتر است. سه تار فاقد «جعبه گوشی» است و گوشی های چهارگانه آن، دو عدد در سطح جلويی انتهای دسته (سرساز) و دوتای ديگر درسطح جانبي چپ (درهنگام نواختن درسطح بالايي) كار گذاشته شده اند.

بم‌تاریا تارباس: نوعی ساز زهی زخمه ای است شبیه تار، که معمولاً دستهٔ آن چند سانتی‌متر بلندتر و کاسه طنینی آن اندکی پرحجم‌تر از تار است. این نوع ساز زهی توسط علینقی وزیری برای استفاده در ارکستر ابداع شده‌است. کلنل وزیری چهار نوع صدا دهی برای تار ابداع کرده که از بین آنها بم‌تار هنوز هم به کار می‌رود. این ساز زهی سه رشته سیم دارد که قطر آنها از سیم‌های متعارف تار بیشتر است. بم‌تار مانند تار با فواصل چهارم و پنجم کوک می‌شود. از تفاوت‌های عمده بم‌تار با تار صدای آن است که یک اکتاو بم‌تر از تار است. معمولاً پوست روی نقاره برداشته می‌شود و برای نوازندگی آن از مضراب‌هایی با جنس شا یا استخوان استفاده می‌شود.

شور انگیز: دستگاه شور یا شورانگیز یکی دیگر از سازهای زهی زخمه ای می باشد که از نظر ظاهری شبیه به سه‌تار بوده و در آن به جای صفحهٔ چوبی از صفحه‌ای با ترکیب پوست و چوب استفاده می‌شود. ساز شورانگیز سال‌ها پیش برای اولین بار به پیشنهادعلی تجویدی و توسط ابراهیم قنبری مهر ساخته شده بود. دستگاه شور همان سه تاری است که صفحه آن علاوه بر چوب، از قطعه‌ای پوست هم بهره می‌برد و به همین دلیل طنین بیشتری دارد. صدای شورانگیز کمی بم تر از سه تار معمولی است. سه تار شورانگیز معمولاً در دو اندازه کوچک و بزرگ ساخته می‌شود. انواع کوچک همانند سه تار معمولی چهار سیم دارند ولی اندازه‌های بزرگ تر دارای شش سیم هستند. یعنی دو سیم اول و دوم به صورت جفت بسته شده‌اند.

تنبور: تنبور از نظر ساختار ظاهری شباهت زیادی به سه تار دارد ولی با تفاوت های اندک. ساز تنبور از سازهای زهی زخمه ای است که دارای شكمی گلابی و دسته ای دراز است كه بر روی آن از ۱۰ تا ۱۵ پرده بسته می شود. رويه جلويی شكم چوبی است. دسته ساز تنبور مانند سه تار، بر سر ساز متصل است و سر در حقيقت، ادامه دسته است كه بر روي سطوح جلويي و جانبي آن، هر يك دو گوشی كار گذارده شده كه سيم ها به دور آنها پيچيده مي شوند. سيمهای تنبور ۴ عدد و معمولاً به فاصله های مختلف كوك می شده است. اين ساز زهی معمولاً بدون مضراب و با انگشت نواخته مي شود.

گیتار بیس:‏ در بین انواع آلات موسیقی گیتار طرفداران زیادی دارد. ساز گیتار بیس نیز از سازهای زهی است که صدایش به وسیله یک تقویت کننده الکتریکی (آمپلیفایر) تقویت می‌شود و برای تولید صداهایی با فرکانس و تن پایین استفاده می‌شود، از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک می‌باشد با این تفاوت که بدنه بزرگ‌تری دارد، دسته و میزان‌بندی‌اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (گاهی پنج یا شش) می‌باشد که از نظر تن یک اکتاو پایین‌تر از گیتار الکتریک، در محدوده بیس کوک می‌شود.

۲)  ساز های مضرابی (زهی – کوبه ای) Sa ou :

در این گروه از سازها با کوبیدن توسط وسیله چکش مانندی بر روی سیم، صوت حاصل می شود مانند سنتور و … که به آن ساز های زهی کوبشی می گویند.

سنتور: سنتور سازی زهی مضرابی از نوع کوبشی است. وسعت صوتی آن حدود سه اکتاو و جعبۀ صوتی آن از جنس چوب و به شکل ذوذنقۀ متساوی الساقین است. این جعبه از دو صفحۀ ذوذنقه ای که در زیر و روی ساز قرار دارند و چهار کلاف که در نقش دیواره های ساز، صفحه های ذوذنقه ای رو و زیر ساز را به هم متصل می نماید تشکیل می شود. در کلاف سمت چپ سنتور، سیم گیرهایی در دسته های چهارتایی قرار دارند که سیمهای فلزی پس ازبسته شدن به آنها و گذر از روی خرکهایی که بر صفحۀ رویی ساز قرار دارند طول ساز را طی کرده و به گوشیهایی که در کلاف سمت راست ساز قرار دارند بسته می شوند. برای نواختن آن از دو مضراب چوبی استفاده می شود.

برخی ساخت سنتور را به ابونصر فارابی نسبت می‌دهند که مانند بربط، ساز دیگر ایرانی بعدها به خارج برده‌شد. از نوازندگان معروف ساز سنتور می توان از فرامرز پایور، پشنگ کامکار، پرویز مشکاتیان، نادر سینکی، اردوان کامکار نام برد.

۳) ساز های زهی (آرشه ای) Kama chehViolo :

همانگونه که از نام این سازها پیداست سیم بکار رفته در این گروه از سازها به وسیله کشیدن آرشه، صوتی حاصل می کند و در واقع زه‌ها با استفاده از آرشه یا کمانه به صدا درمی‌آید. مانند کمانچه،قیچک، ویلن و… که به آن سازهای زهی آرشه ای گویند.

در سازهای زهی کمانه ای اگر حرکت کمانه از نوک به سمت پاشنه باشد به آن کمانه‌کشی چپ و اگر حرکت کمانه از پاشنه به سمت نوک باشد به آن کمانه‌کشی راست می‌گویند. گاه به هنگام نواختن به جای زه کمانه از چوب کمانه استفاده می‌شود که به آن اجرای چوب‌کمانه‌ای col leg o می‌گویند. اجرای چوب‌کمانه‌ای به دو صورت زنشی ba u o (با زدن چوب کمانه بر روی سیم‌ها) یا کششی a o (با کشیدن چوب کمانه بر روی سیم‌ها) انجام می‌شود. به هنگام نواختن، پس از گذری که به شکل زخمه‌ای یا هر شیوهٔ دیگری اجرا می‌شود، برای برگشت به کمانه‌کشی دستوری به نوازندگان داده می‌شود. این دستور با واژه «باکمانه» coll’a co یا a co بیان می‌شود.

ویولن: از ساز های زهی و آرشه‌ای است. ویولن کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است. برای نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌است نواخته می‌شود. کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

همچنین بخوانید: آموزش ۲۴ نکته مهم که چگونه به یک آهنگساز خوب تبدیل شویم؟

کمانچه: یکی از سازهای اصیل ایرانی که تاکنون اساتید زیادی با این وسیله هنرنمایی کرده اند ساز کمانچه می باشد. این ساز علاوه بر شکم، دسته و سر، در انتهای پایینی ساز، پایه‌ای دارد که روی زمین یا زانوی نوازنده قرار می‌گیرد. این ساز جزو دسته سازهای زهی کمانه‌ای است. کمانچهٔ امروزی دارای ۴ سیم می‌باشد. کمانچه در زمان قدیم تنها سه سیم داشته و پس از ورود ویولن به ایران به تقلید از آن سیم چهارم به آن افزوده شده‌است. این سیم‌ها به موازات درازای ساز گستردگی دارد و آوای آن خیلی خوش و دلکش است و همچنین آواهای مختلفی را با این ساز می توان نواخت.

۴) سازهای زهی (شستی دار) Piya o:

در این گروه از سازها ضربه زدن روی سیم، توسط وسیله ای مکانیکی انجام می گیرد. مانند پیانو که به آن سازهای زهی شستی دار گویند.

ساز پیانو: پیانو یکی از آلات موسیقی قدیمی است که در آن زمان قدیم هم طرفداران زیادی داشته است. از سازهای زهی ضربه ای می باشد که در سال ۱۷۰۹ توسط بارتولومئو کریستوفری (۱۶۵۵- ۱۷۳۰) از روی سازی به نام هارپسیکورد ساخته شد. پیانو بیشترین وسعت صوتی را در بین سازهای زهی رایج دارد (حدود هفت اکتاو) و جعبۀ صوتی بسیار بزرگی دارد که سیمها و چکشهای متعددی در آن تعبیه شده است. با فشردن کلیدهایی که خارج از جعبه صوتی و روبروی نوازنده تعبیه شده، چکشهای داخل جعبۀ صوتی ساز (که متصل به این کلیدها هستند) به حرکت درآمده و به سیمها اصابت می کنند و صدا تولید می شود.

دوستان هنرمند! شما می توانید تجربیات مفید خود را درمورد آهنگسازی و نوازندگی با ما و سایر مخاطبان به اشتراک بگذارید.